biografie

Ernest Albert werd geboren te Antwerpen op 22 mei 1900. Hij bracht er zijn jeugd door en genoot er zijn artistieke opleiding aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten (1914-1919) en het Hoger Instituut (“Hoger Gesticht”) voor Schone Kunsten onder de kundige leiding van o.a. Franz Courtens. Hij volgde eveneens de houtsnijklas van Eduard Pellens en de avondklas tekenen van Ciamberlini.

Hij vervulde zijn legerdienst te Brussel bij het 1^ste regiment Gidsen te paard. Uit die tijd dateert zijn grote liefde voor paarden en dieren. Hij exposeerde voor het eerst in 1927 te Borgerhout. Hij werd onmiddellijk opgemerkt en vrij vlug beschouwd als een van de beloftevolle Antwerpse kunstenaars rond de jaren dertig. Ernest Albert ging steeds een eigen richting uit, doch werd sterk aangetrokken tot het Vlaamse expressionisme. Vooral Isidoor Opsomer en Constant Permeke droegen zijn grote bewondering weg. De eerste periode tussen 1927 en 1938, wordt dan ook wel zijn donkere periode genoemd.

Hij stelde tentoon met de groep “Moderne Kunst” samen met kunstenaars als Leo Bervoets, Paul Joosten, Frans Mortelmans, Gust Van Steenwegen en Oscar Verpoorten. Hij exposeerde ook regelmatig met de kring “Als ich kan”.

In 1934 huwde hij met Martha l’Homme, lerares aan het Stedelijk Onderwijs te Antwerpen.

Eind de jaren dertig kwam een totale omkeer in het oeuvre van Ernest Albert: de donkere kleuren maken plaats voor lichte en kleurige verf toetsen. De aanleiding is het ontdekken van het schilderachtig dorpje Ponsas in het zuiden van Frankrijk nabij Valence. Hij nam er samen met zijn vrouw zijn intrek in een oud kasteel: “Le Château de Fontager”. Hij vond er alles wat hij nodig had om rustig te werken: een prachtig landschap, een ontspannen sfeer en al de dieren die hem lief waren.

In 1946 werd hij benoemd tot professor aan de Koninklijke Academie van Antwerpen. Nadat in 1948 zijn eerste vrouw aan een pijnlijke ziekte was overleden, huwde hij in 1949 met Marcelle Breugelmans (1907-2009), pianiste en lerares aan de Antwerpse en Mechelse Conservatoria. In 1949 werd Ernest Albert benoemd tot Directeur aan de Koninklijke Academie voor Beeldende Kunsten te Mechelen.

In 1960 begint in het oeuvre van Ernest Albert een derde periode waarbij hij vooral het paletmes hanteerde. Deze periode kan gezien worden als een synthese. Hij werkte nu minder naar de natuur. Wel herwerkte hij sommige van zijn vroegere schilderijen.

Nadat hij in 1965 op rust was gesteld ging hij in een gezellig landhuis wonen te midden van de bossen in Heide-Kalmthout. Na een langdurige ziekte, die reeds van in 1968 aansleepte, overleed hij op 26 november 1976 te Kalmthout. Dit was ook de verjaardag van zijn vrouw Marcelle. Sindsdien heeft ze nooit meer haar verjaardag gevierd.

Ter nagedachtenis van haar man liet Marcelle Breugelmans een aanzienlijk legaat achter aan de Stad Mechelen om de Prijs Ernest Albert te financieren. Zij bleef tot aan haar overlijden in 2009 (op 102-jarige leeftijd) actief betrokken bij het Comité Ernest Albert dat tot heden instaat voor de organisatie van de Grote Prijs en Talentprijs Ernest Albert.